İki genç insan!
Ele ele yürüyorlardı
Biri diğerine aşkını anlatıyordu
Dinleyen de aşkının ifadesini
Ellerini- ellerine sarılarak ifade etti.
İki genç insan!
Bir çift gözle karşılaştı
O gözler, bir yüzde ifade buldu
O gözler, kin yüklü.
İki genç insan!
Gülümsüyordu
Dünyanın büyüklüğüne
Bir çift göz ise
Onları rahatsız ediyordu.
İki genç insan!
Düşündüler birlikte
Kararları keskindi
Gideceklerdi.
İki genç insan!
Sevgi ülkesine
Sevgiyle bakan gözlerin
Çok olduğu ülkeye!
İki genç insan!
Kararlarını değiştirecek olan
Büyüklerine elveda demeden
Sevgi ülkesine gittiler.
Orada buldukları da insan!
Hem de büyüüüük insaaaan.
NOT : Yukarıdaki yazılanlar iki genç insanı ÖMER ve EDA’nın  duygularını anlatan dizelerdir.
Şahsım olarak bu duygu ve düşünceleri bana yaşattıkları için onlara teşekkürü bir borç bilerek, onlara yaşam boyu sevgi ülkesinde mutluluklar dilerim.
HAYATIN ANLAMI O
Dün uğradım
gitti dediler
Yalnız dediler
akşamın bu vaktinde
yalnızlık
Allah’a mahsus.
O benim her şeyim
küçüğüm
ömrümün baharı
son nefesim.
O yalnızsa
Ben varım
O yoksa
yaşam pınarım kurur.
Hayatın anlamı
renkler
onunla canlanır
her sabah
gülümseyince
laleler ve güller
hatta
çiçekler açar.
Her sabah
gök gürlemesi
haykırışları
şimşekler çakar bende.
Yağmur taneleri
yüzüme vurur
saçlarının rüzgarı
üşütür içimi.
Gözlerinin yeşili
baharı müjdeler
otlar hayat bulur
kuşlar yuvalarında
şen şarkılar mırıldanır
ikimiz için.
Sonbahar yaprağı
sarı saçları
uçuşur havalarda.
Bir akşam vakti
fırtına kopmuş
dalgalarla boğuşmuş
sabaha çıkmıştık.
Bedenler sağlam
Ruhlar alabora olmuştu.
Yeni güne
sürüklenen duygular
engin denizlerde kaybolmuştu.
Yaşar HAMURCU
27 Ekim 2006/Adıyaman